6 mei 2009

Na een lange tijd van lesuitvallen (mentor ziek, ik ziek, projectdag en vakantie) was het eindelijk weer tijd voor wat lessen. Mijn plan was om deze keer gewoon min of meer overnieuw te beginnen met de opdracht die ik de vorige keer aan de havo klas heb gegeven (ze krijgen een melodie en moeten dat uitwerken tot een een zelfstandig stukje + percussie begeleiding).

De eerste bel ging. Vreemd, waar is de klas? De tweede bel ging... Lennard toch maar even kijken waar iedereen uithangt. Blijkt het dat m'n havo klassie weer een of ander dagje uit hebben (argh). Maarja, wel weer genoeg tijd over om mijn lesplannen door te spreken voor de gymnasium klas.
Deze klas had de opdracht sowieso nog nooit gehad, dus dat was ook wel leuk. Ik begon dit keer met wat uitleg over notenschrift (een noot geeft 2 dingen aan: lengte en hoogte), maar ik merkte dat mijn uitleg een beetje chaotisch werd. Dat kwam mede dankzij het feit dat minstens de helft van de klas deze theorie blijkbaar al lang kende en een beetje verveeld raakte. Lennard heeft het even overgenomen bij het gedeelte waar ik ritmes op het bord had geschreven en de klas het moest klappen. Geweldig om te zien hoe hij dat deed. Gewoon een koebel erbij, een ritme slaan en aan iemand vragen: welk ritme heb ik nu gespeeld? Daarna de maat slaan en iemand aanwijzen die ritme 1 mag klappen. Daarna met de hele klas dat ritme. Als het tempo te snel gaat, gewoon opnieuw beginnen. Wow, dan doet iedereen wel goed mee ja.

Mijn start was dus niet zo flitsend, maar ik heb het idee dat het daarna wel goed ging. Ik was in staat om elk groepje goed op weg te helpen, en iedereen wist ook wat ze moesten doen. Als een groepje zat te klieren riep ik ze gewoon bij elkaar en zei: "oke, wat is jullie taakverdeling? Waarom zitten jullie met z'n drieen op een keyboard? Weet je wat, jij pakt een djembe en slaat de maat. Jullie twee nu goed opletten. 1 2 3 4, en spelen."
Ik voelde me op de een of andere manier gesterkt door het voorbeeld dat Lennard aan het begin van de les gaf met die ritmes. Gewoon heel kort en zakelijk, zeggen waar het op neer komt. Dat werkt.

Ik heb ook te horen gekregen dat ik duidelijkere doelen moet stellen:
"Je moet iets waarneembaars als doel stellen. Kijk, bij een voetbalwedstrijd is het altijd te zien wanneer er gescoord is, en als je het niet zag spoel je gewoon de video terug en kijk je nog een keer. Het is dan een feitelijk doel. Zo'n doel moet je ook bij muziekopdrachten stellen. Je moet zeker kunnen vaststellen dat de leerlingen dat doel ook bereiken."

Het afsluiten van de les ging ook goed. Ik had iedereen op tijd gewaarschuwd dat ze naar het lokaal moesten komen en iedereen zat weer aan een tafel een paar minuten voor de bel ging. Ik heb toen nog even gezegd dat iedereen moest onthouden waar ze mee bezig waren, omdat we hier de volgende les op doorgaan. Toen hebben we allemaal de instrumenten opgeruimd en ging de bel.